பனிநீக்கும் பகலவனே ராகவேந்திரா !

உனைக்காண ஓடிவந்தேன் ராகவேந்திரா  !

உன் னருளைத் தருவாயா ராகவேந்திரா !

                                  (உனைக்காண)

எனக்காக யின்ப விளக்கேற்றி வைப்பாய் – அதில்

அருளான நல்லெண்ணை யூற்றிவைப்பாய் ;

அணையாத விளக்காக ஆக்கி வைப்பாய் – வாழ்விற்

துணையாகி எனை உயரத் தூக்கி வைப்பாய் ;

                                  (உனைக்காண)

பணக்காரனாக வேண்டேன் ராகவேந்திரா – நாளும்

பணிகின்ற பாக்கியம் போதும் ராகவேந்திரா ;

நீளுலகை யாள வேண்டேன் ராகவேந்திரா – என்றும்

நெஞ்சில் நீ மட்டும் இருந்தாற் போதும் ராகவேந்திரா ;

                                  (உனைக்காண)

இனிக்கின்ற வாழ்க்கை வேண்டேன் ராகவேந்திரா – என்றும்

இன்னலிலா வாழ்வு போதும் ராகவேந்திரா ;

பனிநீக்கும் பகலவனே ராகவேந்திரா – நான்

இனியென்று முன்னடிமை ராகவேந்திரா ;

                                   (உனைக்காண)

அருள்வாளோ அன்னை மீனாட்சி !

அவனி யெலா மிங்கு அவளாட்சி ;

ஆவலாய்க் காணவந்தோம் அருட்காட்சி !

நல்லெழிற் காட்சி !    அவளே நமக்                                   

கென்றும் வழிகாட்டி – துணை

                                  (அருள்வாளோ)

பவனிவரும் தங்கத் தேரினிலே,

குவளைவிழி கொண்டு நேரினிலே;

உவகையுடன் கண்டு பாரினிலே,

அவலநிலை மாறிச் சீருறவே !    

                                  (அருளவாளோ)

நீதியில்லை,நாட்டில் நேர்மையில்லை,

வேதத்திலே யெவர்க்கு மார்வமில்லை;

சாதியின் பேர்சொல்லிப் பார்வையிலே,

வேதியரை வெறுக்கும் நிலைமாற !

                                   (அருள்வாளோ)

போதிய உணவின்றி,உடையுமின்றி,

நாதியின்றி கேட்க யாருமின்றி,

வீதியிலே மக்கள் சாகின்றார் ;

மேதினியி லிந்த நிலைமாற !

                                 (அருள்வாளோ)

கூடலின் நாயகனே

கூடலின் நாயகனே !

கூடலின் நாயகனே – எங்கள்

           குடும்பத்தின் காவலனே !

மதுரவல்லி மணாளனே – மங்கை

           ஆண்டாள் காதலனே !

பாடலின் நாயகனே – யென்றும்

            பக்தர் குறைதீர்ப்பவனே.

அருள்வாயப்பா, பெருமாளப்பா,யிருள் நீக்கி

            யொளி சேர்க்க வருவாயப்பா ;

ஒருநாளில்லை,யிருநாளில்லை,பலநாளாய்ப்

            பதம் பணிந்தோம்,குறைதீரப்பா ;

வருநாளெல்லாம் திருநாளென்றே,நிறைதரு

            முனைப் பணிந்தோம்,நிகர்யாரய்யா ;

திருக்கோலத்தை,யிருகண்களாற் பருகியே

             மனமகிழ்ந்தோ மெழில் நீயப்பா.

                                  (அருளவாயப்பா)

வலம் வந்ததும்,நிலம் வீழ்ந்ததும்,வரங்கேட்டு

             வழிகாட்ட முறையிட்டதும் ;

குலம் வாழவும்,குறைதீரவும் “கோபாலா”

             யென்றுறக்கக் கூப்பிட்டதும் ;

கலங்காதவோர்,மனம் வேண்டியே “கண்ணா” யெனக்

              கூவி யுனை யழைத்ததும் ;

உலகளந்தவா,உடன் வந்தெனை,உயர்வான

              ஓரிடத்தை நீ காட்டியே.

                                (அருள்வாயப்பா

இளமெழில் முருகா

இளமெழில் முருகா 

உளமுருகாதா யிள மெழில் முருகா !

வளம் பெருகாதா  வடிவே லழகா !

                                     

                                ( உளமுருகாதா )

பழம் நீயென்றே , பழனியில் நின்றே ,

தொழுகின்ற பக்தர் குறை தீர்க்க – உன்

                                      

                                     ( உளமுருகாதா )

கோடிக்கோடியாய் யுந்தன் கோவிலிற், 

                 பக்தர் வந்துனைப்பணிந்தும் ,

பாடிப்பாடியே,   பக்தி மேலிட,  

                 நெற்றியிற்   திருநீரணிந்தும் ;

ஆடி ஆடியே , அழகுக்காவடி , 

                 தூக்கி, நன்நடம்  புரிந்தும்>

கூடிக்கூடியே, குமரா யெனுமவர்,

                                     குறைகளுனுக்குத் தெரிந்தும்.

                                        

                                                                           ( உளமுருகாதா )

வரந்தரும் வடிவேலா !

பரங்குன்றம் வாழும் பரமசிவன் மைந்தா ;

நிரந்தர சுகந்தந்து நிம்மதியும் நீ தா ;

                                     

                                                                                   (பரங்குன்றம்)

வரந்தரும் வடிவேலா  வாழ்வில் வசந்தந்தா – உனை

சிரந்தாழ்த்திப் பணிந்தோமே சிங்கார வேலவா – யென்றும்

மறக்காத மனந்தா  மயிலம ரெழில் மன்னா – துன்பம்

பிறக்காத நிலைதா துணிவுந்தா அணிசேர் திருப்

                                      

                                                                                  (பரங்குன்றம்)

                                       

இருத்தின்றோம் வாழ்வினிலே களிக்கின்றோ மென்றால் – உன்

திருக்கரத்தி னருளன்றி வேறேது அய்யா – அன்பு

பெருக்கெடுத்து ஓட, உன் பக்தர் மனம் பாட – அவ்

உருக்கமான பாடலிலே உந்தன் மயிலாட,மகிழ் திருப்

                                    

                                                                                 (பரங்குன்றம்)

துணை நீயம்மா !

துணைநீயம்மா ! அருள்வாயம்மா !

உனையன்றி உயர் தெய்வம்,யார்தானம்மா ? 

                                           ( துணை நீயம்மா)

இணையின்றி யெழில் மதுரை யாள்பவளே >

நினைப்போரின் நெஞ்சதனில் வாழ்பவளே ;

அணைக்கின்ற அருட்கரத்தை யுடையவளே >

அன்பாலே உருவான அன்னை நீயே தாயே ;

                                       (துணை நீயம்மா)

மொழிபேசும், கிளிகொஞ்சு முந்தன் கையில்>

முழுமதியா யொளி வீசும்,முக முண்மையில் ;

ஒளிவீசு மிருவிழியி னருளொயில் >

வழிபிறக்க, வாழ்வானாய் யன்னை நீயே ;

                                         (துணை நீயம்மா)

எழில் மீனாட்சி

எழில் மீனாட்சி !

vHpyha; epd;wpLth bsq;fs; kPdhl;rp;

mUsha;g; bghHpe;jpLth sd;id kPdhl;rp

epHyha;j; bjhlu;ths;>epk;kjp jUths;.     (vHpyha;)

Jjpg;nghu; Jau;ePf;fpj; Jizah apUg;ghs; -- fuk;

Ftpg;nghu;> FiwePf;fpf; ;fuq;b;fhLg;ghs; -- jpdk;

epidg;nghu; epiyawpe;J mUs;g[upths; -- mtu;

tpidnahl tpHpjpwe;J tHpfhl;L kd;id   (vHpyha;)

fUtpHp jpwe;jhny fUizbahsp gpwf;Fk;>

<upjH; tpupe;jhny ,d;bkhHpna Ruf;Fk;>

ghnuhu;f; fUs;g[upa[k; gu;tjtu;j;jdpiag;

ghu;j;jhw; Jd;gbkyhk; gQ;rha;g; gwf;F     (bkHpyha;)

;

;